و من دعاء له عليه السلام
کان عليه السلام يقول إذا لقي العدوّ محارباً:
اللَّهُمَّ إِلَيْکَ أَفْضَتِ الْقُلُوبُ، وَمُدَّتِ الْأََعْنَاقُ، وَشَخَصَتِ الْأََبْصَارُ، وَنُقِلَتِ الْأََقْدَامُ، وَأُنْضِيَتِ الْأََبْدَانُ. اللَّهُمَّ قَدْ صَرَّحَ مَکْنُونُ الشَّنَآنِ، وَجَاشَتْ مَرَاجِلُ الْأَضْغَانِ. اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُوا إِلَيکَ غَيْبَةَ نَبِيِّنَا، وَکَثْرَةَ عَدُوِّنَا، وَتَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا (رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ).

نيايش در جنگ خدايا! قلبها به سوي تو روانه‌شده، و گردنها به درگاه تو کشيده، و ديده‌ها به آستان تو دوخته، و گامها در راه تو نهاده، و بدن‌ها در خدمت تو لاغرشده است، خدايا دشمني‌هاي پنهان آشکار، و ديگهاي کينه در جوش است، خدايا به تو شکايت مي‌کنيم از اينکه پيامبر (ص) در ميان ما نيست، و دشمنان ما فراوان، و خواسته‌هاي ما پراکنده است. (پروردگارا! بين ما و دشمنانمان به حق داوري فرما که تو از بهترين داوراني)